EXTREEM

Afgelopen zondag keek ik op RTL 5 naar het programma “5 Extreem”, waarin programmamaker en presentator Ewout Genemans een transseksuele vrouw naar Thailand volgde. Voor een relatief laag bedrag – 8500 dollar – kan men zich daar in een keurige kliniek een vagina laten aanmeten, na amputatie van de penis. Dit kan zelfs voor nog veel minder geld – 1000 dollar – maar dan gebeurt het in een tot operatiekamer omgebouwde winkelruimte, waar men het met de steriliteit niet zo nauw neemt.

Ewout Genemans, hier op de foto met transseksuele vrouw Jana

De transseksuele vrouw in kwestie had van Moeder Natuur niet veel mee gekregen om voor een vrouw door te kunnen gaan : zo was zij flink kalend, had (uiteraard) geen borsten, nauwelijks billen en smalle lippen. Daarom droeg zij een pruik, had zij borst- en bilprotheses genomen en had zij haar lippen door een beunhaas tot krankzinnige proporties laten oppompen. Vooral dat laatste maakte van haar een deerniswekkende karikatuur.

Genemans schepte er duidelijk genoegen in deze onzekere vrouw, verkoopster bij IKEA, zo diep mogelijk te vernederen. Zo liet hij haar – ongetwijfeld in ruil voor het betalen van de door haar zo vurig verlangde operatie – volkomen onnodig haar pruik afnemen. De pruik, waar ze heel zuinig op was (“wees er voorzichtig mee, want ik heb er maar eentje”) en die haar tenminste nog een beetje zelfvertrouwen gaf.
De aanblik van die magere verschijning met haar kale schedel en misvormde lippen, die toch nog een beetje probeerde te glimlachen, was hartverscheurend. Ik vind dat je een zo kwetsbaar persoon zoiets niet mag aandoen, maar Genemans had daar geen enkele moeite mee.
Iedereen met een greintje empathie zou deze vrouw gevraagd hebben waarom ze het in vredesnaam zo ver had laten komen met haar lippen. Zo niet Genemans. Hij probeerde zelfs nog de lachers op zijn hand te krijgen door te zeggen “die lippen zijn zeker wel van je zelf, hè !”.
Ook verderop in het programma betoonde hij zich een botte boer, door in een gesprek met twee lady-boys, die kort daarvoor borstprotheses hadden gekregen, tegen de een te zeggen dat zij een echte vrouw was, implicerend dat de ander toch nog steeds meer op een man leek …

Het extreme van dit soort programma’s zit ‘m, wat mij betreft, vooral in de ongevoeligheid, het gebrek aan compassie, met de zwakkeren in onze samenleving.
Exploitatie van deze mensen is iets van alle tijden, maar als ras-optimist blijf ik hoop houden dat steeds meer mensen dit niet vanzelfsprekend vinden.

Robert Schoemacher, cosmetisch arts