Vaderdag

Gisteren was het weer Vaderdag ; een dag die oorspronkelijk door winkeliers is ingesteld om ons een extra koopprikkel te geven. Zo werd in Nederland op instigatie van de Bond van Sigarenwinkeliers in oktober 1937 voor het eerst Vaderdag gevierd.
Op initiatief van de toenmalige Nederlandse Bond van Herenmodedetaillisten werd in 1948 Vaderdag verplaatst naar de derde zondag in juni.
In de VS werd Vaderdag overigens pas officieel erkend tijdens het presidentschap van Richard Nixon in 1972.

Ondanks de sturing vanuit het zakenleven is deze dag toch uitgegroeid tot iets dat de commercie overstijgt. Mijn dochters Livia en Andjelica (vijf en elf jaar oud) hadden iets moois getekend en geknutseld : een puur bewijs van hun liefde, en zo veel waardevoller dan iets dat ze in een winkel zouden kunnen kopen. Mijn veertienjarige zoon Moos was van mening dat hij daar te oud voor was geworden, maar gelukkig heb ik in de afgelopen jaren veel moois van hem gekregen, dat ik allemaal goed bewaard heb. Kinderen zelf zijn natuurlijk het grootste geschenk, en daar ben ik God elke dag dankbaar voor.

Omdat mijn vrouw Claudia niet gespeend is van ondernemingszin was zij de dagen voor Vaderdag aanwezig in kledingwinkel Beverly Beethoven te Amsterdam en de Bruna boekwinkel te Huizen, waar zij haar nieuwe erotische roman “KAMER 303” signeerde. Opvallend veel vrouwen kochten het boek voor hun man, als Vaderdag cadeau ; een bewijs van de steeds verder doorgedrongen emancipatie ! Langzamerhand raken we wat verwijderd van het oorspronkelijke idee van Vaderdag : een dag waarop de vaderlijke rechten & plichten, en de invloed van vaders in de samenleving wordt gevierd. Dat vind ik helemaal niet erg : van mij mag het vooral een dag zijn waarop de liefde tussen vaders en kinderen wordt gevierd, en vaders hun pleziertjes wordt gegund.

Robert Schoemacher, cosmetisch arts