Vissenbekken

Mijn vrouw Claudia, die een Italiaanse vader heeft, houdt ervan naar de zender Rai Uno te kijken. Soms kijk ik wel eens met haar mee, want het is televisie met een hoog entertainment gehalte. Wat me bij hun shows opvalt, is het grote aantal oudere sterren. In Nederland worden die vaak op hun 50e afgedankt, waarna ze uitsluitend nog bij omroep Max terecht kunnen, maar in landen als Italië en Frankrijk houdt men zijn sterren tot hun dood in ere.

Ook de “anchor men” blijven veel langer actief : van een 70-jarige presentator of presentatrice kijkt men daar absoluut niet op. Ik vind het fascinerend om te zien hoe deze oude rotten het showbizzvak tot in de puntjes beheersen. Natuurlijk doen zij wel van alles aan hun uiterlijk : bij beide sexen worden haren geverfd en gezichten gelift. Bij de mannen zijn haartransplantaties net zo vanzelfsprekend als borstcorrecties en lipvergrotingen dat bij de vrouwen zijn.

Op het vlak van die grotere lippen dreigt het echter in Italië – voor zover Rai Uno daarbij maatgevend is – de laatste tijd mis te gaan. In hun streven naar een jeugdiger uiterlijk en een sensuelere uitstraling laten veel vrouwen hun lippen tot ongekende proporties oppompen, waardoor ze verdacht veel op vissen gaan lijken ! Bij deze dames domineren de monsterlijke monden hun hele gezicht, waardoor ze eerder afstotelijk dan aantrekkelijk worden.  Dat kan niet de bedoeling zijn ; het druist bovendien volledig tegen mijn gevoel voor esthetiek in. Ik vind een subtiele lipvergroting, die natuurlijk oogt, oneindig veel mooier.

Voor zover het in mijn macht ligt blijft het Nederlandse medialandschap (en het straatbeeld) verstoken van deze “vissenbekken”, maar de tijd zal leren of de vrouwen in Nederland nuchter genoeg zijn om zulke raad ter harte te nemen …

Robert Schoemacher, cosmetisch arts