Fillers: ins en outs

Veel mensen weten het verschil niet tussen fillers en botulinetoxine (botox).

Botox is een spierverslapper, die rimpels doet vervagen of zelfs verdwijnen door de spieren, die verantwoordelijk zijn voor die rimpels, tijdelijk stil te leggen. 

Botox gebruiken we bij voorkeur voor de mimische spieren ter plaatse van het voorhoofd en aan de buitenzijde van de ogen.

Een filler vult de rimpels op, maar doet niks aan de oorzaak van die rimpels. Fillers gebruiken we bijvoorbeeld om jukbogen te accentueren of wangen en lippen meer volume te geven.

Er is ook een groot verschil tussen permanente fillers en tijdelijke fillers. De laatste jaren zijn er nog maar zeer weinig artsen die permanente fillers gebruiken. Na een aantal gevallen van ophopingen van het materiaal, die slechts chirurgisch verwijderd konden worden, stopten de meeste fabrikanten van permanente fillers met de productie ervan, uit angst voor claims. Ook speelde nog een ander argument : het was voor zowel fabrikanten als artsen commercieel gezien veel interessanter uitsluitend met tijdelijke fillers te gaan werken, omdat cliënten daar na verloop van tijd altijd weer voor moesten terugkomen …

Het spijtige was natuurlijk dat de goede materialen onder de kwade moesten lijden. 

Zo vind ik silicone-olie, in handen van ervaren cosmetisch artsen, nog steeds een veilige permanente filler. De problemen die zijn opgetreden kwamen hoofdzakelijk voor bij veel grovere materialen als Dermalive en Bio-Alcamid ; ik ben nog elke dag dankbaar dat ik daar nooit mee gewerkt heb.

Daar staat tegenover dat de veiligheid voor cliënten enorm is toegenomen, omdat tijdelijke fillers altijd na negen tot twaalf maanden weer door het lichaam zijn afgebroken. De meest gebruikte tijdelijke fillers bestaan uit hyaluronzuur, een van de componenten van de huid (en van vrijwel alle organen in het menselijk lichaam) die zorgen voor stevigheid en elasticiteit. Treedt er onverhoopt een ophoping van deze fillers op, dan hoeft een cliënt geen maanden te wachten tot het spul door het lichaam is afgebroken, maar kan de arts er eenvoudig iets bijspuiten (hyaluronidase), dat het ingespoten materiaal binnen enkele dagen afbreekt.

De huidige tijdelijke fillers, zoals Restylane en Teosyal, zijn al meer dan vijftien jaar in gebruik bij meer dan vijftien miljoen mensen wereldwijd. We kunnen onderhand rustig stellen dat deze producten veilig zijn. 

Een paar jaar geleden werd de wereld van de cosmetische geneeskunde verblijd met een nieuwe term : “liquid facelift”. Het zou hier gaan om een totaalconcept voor het gezicht waar geen operatie aan te pas kwam, dat pijnloos zou zijn, vrijwel zonder risico en betaalbaar voor iedereen. Dat klonk bijna te mooi om waar te zijn !

Waar het op neerkwam : het gezicht werd aangepakt met een combinatie van (vooral) fillers en (een beetje) botox. Hiermee kreeg je veel meer volume in het gezicht en kwamen de wenkbrauwen iets hoger te staan. De huid van hals en gelaat werd hiermee echter niet of nauwelijks gelift, dus de term “facelift” was beslist niet op zijn plaats. 

Een hals/facelift is dan ook een technisch lastige chirurgische ingreep, die circa drie uur in beslag neemt onder algehele anesthesie (narcose), die niet geheel zonder risico is (infectie, na-bloeding, beschadiging van de aangezichtszenuw, lelijke littekenvorming), maar die een groot effect heeft.  De huid van hals en gezicht wordt, na verwijdering van overtollige huid, weer strak en het gezicht oogt duidelijk vitaler en vele jaren jonger. Bovendien houdt een goed uitgevoerde facelift circa tien jaar stand. 

Zo’n facelift is een kostbare zaak, en bovendien zijn er maar weinig plastisch chirurgen die deze ingreep regelmatig uitvoeren en dat ook goed kunnen. Logisch dat er op een gegeven moment slimme jongens op het idee kwamen een veel goedkoper alternatief aan te bieden, waarvoor veel minder technische vaardigheden waren vereist : de “liquid facelift” was geboren ! Jammer genoeg had het veel met het inbrengen van “liquid”(vloeistof), maar weinig met een echte  facelift van doen. Toch lijkt het, als ik de foto’s op websites van sommige collega’s mag geloven, of er soms verbluffende resultaten worden geboekt. Laat u echter niet bedotten : vaak is er niet zozeer sprake van fotoshop, als wel van een combinatie van een chirurgische ingreep en injectables.  Voor een leek is dat niet duidelijk, maar een geoefend oog ziet het onmiddellijk. Als bij dit soort foto’s eerlijk commentaar had gestaan was er eigenlijk niets aan de hand geweest : vaak levert een combinatie van een chirurgische hals/facelift  met fillers en botox de mooiste resultaten op. De tekst bij de foto’s laat echter meestal het chirurgische gedeelte buiten beschouwing, en dan is er sprake van volksverlakkerij !

Combinaties van fillers en botox worden al heel lang toegepast ; daar hebben we de term “liquid facelift” niet voor nodig. Ik beschouw het maar als een uitgekookte marketing truc, die misleidend is in wat hij belooft. Op zijn best gaat het hier om oude wijn in nieuwe zakken…

Voor wijnland Spanje geen goede zaak !

Robert Schoemacher, cosmetisch arts