Toen wij van Rotterdam vertrokken …

Ik kom graag in Rotterdam.Op mijn 16e verhuisden mijn ouders naar Delfshaven, een paar eeuwen geleden een zelfstandig havenstadje, nu een prachtig gerestaureerde historische wijk van Rotterdam. Daar betrokken we het gereconstrueerde geboortehuis van de legendarische zeeheld Piet Heyn, die in 1628 als admiraal van de West Indische Compagnie de Spaanse Zilvervloot veroverde. Met mijn hond Tirsa maakte ik vaak lange wandelingen langs de Rotterdamse kaden.

Als 17-jarige werd ik hulpverkopertje in een filiaal van mijn oom Aart Schoemacher, een flamboyante zakenman. The London City Club, zoals die winkel heette, was een populaire en drukbezochte kledingzaak, die op zaterdagen zo stampvol met klanten was, dat je over de hoofden heen moest lopen om van de ene naar de andere kant te komen. Bedrijfsleider Lange Herman, twee meter en immer goedlachs, stuwde de verkoop naar grote hoogten door zijn aanstekelijke enthousiasme, waardoor alle verkopers voor hem vlogen.

In die zaak leerde ik de Rotterdammers kennen als joviale no-nonsense mensen, die zich met veel humor door het leven sloegen. Een vlotte babbel was essentieel om je staande te kunnen houden. Dit was belangrijk voor mijn latere carrière, want hier leerde ik communiceren met jong en oud, ongeschoold en hoog opgeleid, “gevuld” of in de bijstand. Iedereen kocht zijn spijkerbroeken bij The London City Club !

Ook toen ik later naar Amsterdam verhuisde kwam ik nog vaak in Rotterdam terug : voor de gedurfde architectuur op de Kop van Zuid, de creatieve uitbarstingen op De Parade of het eten bij Herman den Blijker.

Doorgaans hoeven Rotterdammers niet lang na te denken of ze een behandeling willen als ze bij me langs komen in mijn praktijk in Den Haag : dat weten ze allang, en niemand hoeft ze te vertellen of het nodig is of niet … Als ik echter denk dat iemand er niks mee opschiet, zeg ik dat onomwonden. En dat stellen ze dan wel weer op prijs !

Een fan van Feyenoord zal ik als Hagenees nooit worden, maar van Rotterdam blijf ik een trouwe supporter.

Robert Schoemacher, cosmetisch arts